dinsdag 28 mei 2013

Meanwhile U.S.A | Hitler gereïncarneerd als fluitketel

Foto: Twitter

zie hier bericht Telegraaf>


Kiek de trekker krig vleugels


De regels 

Kiek de trekker krig vleugels
Hie breg de zommer in cultuur

uit het gedicht Trek de zommer in cultuur - Hans Mellendijk>
lijken een gevleugelde uitdrukking te worden. Wat kun je als dichter nog meer bereiken?
Het siert de scheurkalenders van de Cultuurzomer Achterhoek en de z.g. vierslag; een handig meeneem-programma met alle 69 culturele activiteiten tussen half mei en eind september in ons mooie Achterhoek.

programma-scheurboekjes bij de drukker

maandag 27 mei 2013

'T beste mot anders nog kommen | toedicht


Via verslaggever Ad Pertijs kwam er weer een toedicht op mijn beeldscherm voorbij fietsen>

Bert Bevers lichttovenaar.

Foto: © Bert Bevers | Reislicht

Bert Bevers is behalve verwoed blogger, begenadigd dichter, herkenner van zitbanken in het algemeen en de plaats van het meubel in de ons omringende maatschappij in het bijzonder, vooral ook een tovenaar met licht. Zie hier zijn foto's in GALLERIA CALEIDOSCOPIO> die mij doen terugverlangen naar het bakelieten tijdperk, toen vooral zwart/wit schakeringen de wereld begeesterden. En dan heb ik het nog niet eens gehad over zijn mono-types. Zie die doorklikkend in GALLERIA CREDENZA>.

Zie ook Gemengde berichten | Reislicht>

Zie nog meer Bert Bevers>  &  De zo houden we elkaar bezig carousel>

zondag 26 mei 2013

Intussen gisteren | Familiedag Mellendijk | Reisbrief

Boekhandel van der Velde | Sneek


Tussenzus Gerda had samen met haar Jack een geweldige dag voor ons georganiseerd. Ons zijn dus mijn andere zussen Willie (tweeling-) en Rineke (oudste-) en de koude kant die in de loop van de tijd steeds warmer is geworden; zwagers Rolf en Hennie dus, samen met Rini en mijzelf, een dagje spelevaren met de 'Wantij' over het Sneekermeer naar Sneek, daar wat rondstruinen en weer retour naar startpunt 'Kameleon-dorp' Teherne. Het was weer geweldig.


 Diner op het Starteiland

Zondagclip | Nick Cave & The Bad Seeds | We Came Along This Road (Live)


zaterdag 25 mei 2013

Ondertussen in Harderwijk | Apollo


Op 26 mei vanaf 13:30 uur 'smiddags zullen in de Bibliotheek  NW-Veluwe van Harderwijk onder de vlag van KOPWIT de Omsmeders: Anna Wiersma, Pieter Bas Kempe en Louis Radstaak (ook nog HiPP-er) optreden in de serie Apollo's-kamer> NIEUWSBRIEF MEI 2013>

donderdag 23 mei 2013

Intussen Ruimzicht | Doetinchem

Foto: © Rolf Wolters | Ruimzicht | Doetinchem

De nooit meer eindigende tour van Rolf Wolters Poëzie Klinkplek. En dan moet je bedenken dat hier voordat zijn dichtersloopbaan een aanvang nam Johan Andreas Dèr Mouw rondwandelde. 




'k Maak in gedachten vaak een bedevaart

'k Maak in gedachten vaak een bedevaart:
Dan sta 'k weer op de plek, die zomerdag,
Waar ik door de eikenlaan je komen zag;
Als reliquie heb ik dat beeld bewaard:

Uit zonn'ge boomen dropte op zonnige aard,
Overal neer de zonn'ge vinkenslag;
'k Zag op jouw goed gezicht die blije lach,
En 'k dacht op eens: Ben ik die liefde waard?

En één ding weet ik: als jij dood mocht gaan,
Zal 't zijn, als stond ik weer in de eikenlaan,
Toen jij zou komen met jouw lief gezicht.

Dan wordt die zomerdag, zoolang voorbij,
Een vizioen van toekomst, waarin jij
Mij staat te wachten in onwereldsch licht.

J.A. Dèr Mouw
Bundel: Brahman I
Amsterdam: Versluys 1919


Ontmoet de dichter | PcN | Bredevoort | Marjoleine de Vos | 18 mei 2013

'Het waait weer langzaam in mijn hoofd'


Ontmoet de dichter | Marjoleine de Vos | 18 mei 2013

Wim van Til opent het gesprek met de constatering dat ze laat debuteerde. Waarna de zorgvuldig formulerende Marjoleine voor een overvol lokaal van het Poëziecentrum Nederland haar schrijflevensloop schetst. Als 17-jarige de bekende probeersels die iedereen ook wel bij zichzelf zal herinneren. Toch? Daarna een hele poos niet. Ze had zo haar eigen werk; journalist met een kookrubriek en columniste bij de NRC. Ze woonde samen met een dichter en werd vooral poëzielezer. Totdat ze in de figuur Mevrouw Despina (in het Grieks de vrouwelijke vorm van despoot) een soort van alter ego (‘iets daarvan’) had geschapen die de dichtader weer opende.

Nadat van Oorschot haar uitnodigde om op gesprek te komen bij zijn uitgeverij kwam het helemaal goed. Daarna volgde een reeks gedichten die met verve zonder enig hapering werden voorgedragen. Despina is overigens geen Marjoleine in haar nieuwste bundel heeft ze zelfs afscheid genomen van het ‘voertuig’.

Het verlangen om een zeehond te zijn; poon, lenig vet, boksbal vol vis, … brengt Wim in een zoektocht naar de stilte in haar werk. ‘Soms wil de regellengte niet wat ik wil.’ Kloos was eerst mijn ideaal. Geen keuze voor de vorm als het er op aan komt. Het woord is niet leidend, er bestaan geen lijdende woorden; woorden die onpoëtisch zouden zijn. Ze hoeft niet van de poëzie te leven, en dat maakt haar geen broodschrijver voor dat deel als publicist. Ze wil geen zing zang in haar werk. Dan -het was lang stil geweest- met “Gaat het toch niet alleen maar om het dichten” poogt D. een knuppel in het hoenderhok te gooien, terwijl mijn buurman ondertussen een meikever behoedzaam de ruimte uit bonjourt. Hij hoorde enkel maar schoonheid en mist het leven. Marjolein refereert aan Jan Ottens zingen of waarheid en nog een derde eigenschap (wellicht doelde ze op de meerduidigheid).
Maar brengt de twijfelende D. te W. nog niet tot zwijgen. "Je stopt geen dingen in het gedicht". "Wat is je boodschap?" Tja, … Dit wordt zelfs Wim te gortig en hij maant D. deze vraag aan het eind van de middag nog eens te herhalen. Ik droom even weg bij het aanschouwen van de achter Marjoleine opgestelde bundels.

De prachtig typografisch door Noordzij (Gerrit of Christoph) vormgegeven bundels met veel beest in de titel. Ik schep ter plekke een stapelgedicht.

de Vos
een bestiarium

Kat van sneeuw
Zeehond graag
Een koe dan

Het waait
Uitzicht genoeg

"Uien kweken en dan komt alles goed", staat er in mijn aantekeningen, een opmerking van mede Omsmeder Ankh Gussinklo. Marjoleine leest een actueel gedicht wat de seizoenen betreft. Een paardebloem met een knal massa op een steel. Ik waan me even op het Landgoed Enghuizen. "De troost van de vorm, de schoonheid zo mooi idylisch, …" het maakt D. verlegen. Marjoleine wil het daar niet over hebban als D. weer een opening poogt. De varkenskop als schoon gerecht, een reis naar de Noordkaap, het Noorderlicht en filosoferen over het verlangen en verwachting. Op het moment zelf iets mooi moeten vinden omdat je er naar verlangd hebt (verlangen> verlengen | H.M.).

Vanuit mijn schootsveld krijg ik weer zicht op haar. Ze herinnert, memoreert C.O Jellema met zijn gedicht Aurora borealisIk zie een Badmans Jokers-lach; Marjoleines smalle lippen krullen zich omhoog. Geef Marjoleine liever het spontane verlangen.

Kavafis Ithaka> het gaat om de reis, niet om het thuiskomen. Heimwee naar de toekomst als leidend principe.

 Verdwaasd door haar verschijning schrijf ik in het gastenboek: Heimwee naar meer, gelukkig uitzicht genoeg, het waait weer langzaam in mijn hoofd.

Hans Mellendijk, 23 mei 2013


Louis Radstaak filmde de dichtprint Reisdoel>

Intussen in KunstEnLandschap | Lonneker-Roombeek | DIE en de Omsmeders

Paul Hoftijzer | Rolf Wolters (maker Poëziemeubel)| Wim van Til en Louis Radstaak

Op een miezerige 2e Pinksterdag brak figuurlijk de zon door bij de ontmoeting van drie DIE (Dichters in Enschede) met vijf dichters uit de groep De Omsmeders (Achterhoek en omstreken).


Enghuizen herbezocht | Berkenboleten








Berkenboleten - Ruud Kaper

Subtiel is het werk van Ruud Kaper. Van de kleinere werken wel de mooiste. Sommige mensen lopen er aan voorbij, zo goed zijn de Berkenboleten opgenomen in de natuurlijke omgeving van de Gele Berk.

dinsdag 21 mei 2013

Even wuiven misschien?


Beeld: © Beatrix - Thea Zweerink | 2013



-Topografie van de glimlach-

Zee in een flits de volen.

Op precies dee dag dat mien moder zaliger negenennegentig 'eworden zol waen 

löp daor de dochter van heur aevenbeeld. De kersverse prinses. Grimlachen

was haar lot de laatste jaren als koningin. Vouwen in gezicht wanen 

ons in het landschap van Mondriaans jongensjaren. Gelukzalige tijd op Zonnebrink.
Jeugdjaren van Piet en wat daarna vooraf ging en zie hier nu ook waarom.

In Winterswijk eindelijk weer uit het strakke keurslijf. 

Een schuivend gordijntje en prinses glimlach breekt weer door.


KOLD IS DE WOORHEID | toedicht


In mijn gedichtenblog 'Hoe vliegt de tijd' is een gedicht van Robert Blanco geplaatst. 
Kenners dichten het toe aan Robert Gesink. KOLD IS DE WOORHEID>

Toedicht is voor het eerst gemunt door HiPP-venoot Louis Radstaak.

Opmerkelijk | Dagboeknotitie van Nico Berkelaar 01-12-1971


Verrassend mailtje, kreeg ik van Rijk v.d. Krol, hij struinde vorig jaar in de archieven van de Chr. H.B.S. te Aalten. Zijn ogen vielen op bovenstaand dagboekaantekening van de leraar Frans. De betreurde Nico Berkelaar. Bij velen nu nog bekend, een legende bij leven. Ik herdacht hem vorig jaar indirect in een gedicht dat in het kader van 'Met nog een geeuw op steen' schreef met de regels: 'dan schuurt niet meer taai de hand langs het oor/om uitspraak achterhoek in te wrijven.'

De aantekening betreft een opmerking over een tekst in de catalogus van Sonsbeek buiten de perken | project Enschede. Deze had ik met enige trots gestuurd naar tekenleraar Harry Derksen, wiens advies om de kunstacademie niet te volgen, in de wind was geslagen. We schrijven 1 december 1971.

In 1970 trad ik er op tijdens een feestelijke schoolavond, in de gymnastiekzaal met een zogenaamde totaalsjo.: Popgroep Puddingh (voorloper van later Normaal) samen met tejatergroep Waar De Wetenschap Faalt Zegenviert De Kunst; de verbeelding van Johannes de Doper, zijn hoofd rolde als voetbal door het gymlokaal, werd niet op prijs gesteld. Daarbij opgeteld de lichtsjo De bedrukte Moeder Gods van Varsseveld die hallucinerende in stroboscopisch licht vallende dansers bewerkstelligde. Vanaf het podium zie ik nu soms nog directeur de Vries vertwijfeld in de deuropening staan. Woedend met vuur uit zijn ogen en rook uit zijn neusgaten en ik weet eigenlijk niet meer precies hoe het is afgelopen. Met de mantel der Liefde en een sisser of de stekker eruit voor deze onschuldige dansavond. Voor de goegemeente in de kronieken als weinig verheffend. 


maandag 20 mei 2013

Laatste dag Kunstwandelroute Hummelo 2013 | Enghuizer dialogen

Het poëziemeubel van Rolf Wolters staat met Pinksteren op de Bergweg in Lonneker, alwaar vandaag een ontmoeting tussen twee DIE-Dichters en De Omsmeders is gepland tijdens de manifestatie KunstEnLandschap>




Toegoed Enghuizen - Hans Mellendijk

Telkens maar daar; schuivende schermen
of is het de dolende loper
die tussen bladerdek en lover
barre koude loopt uit te kermen?

Weeklagend de warmte tegemoet;
dartel voorjaar eindelijk proper.
Nog even en daar is het koper
slagmaals telkens weer. Het doet zo goed.

Zie daar het starend erfgoed blinken
in fasen, impressionistisch
schuift verleden caleidoscopisch

in het heden. In toegoed zinken
bosanemonenclusters. In feit
één groot tonenrijk blommentapijt.


zondag 19 mei 2013

Maanziek

Ontdekte bij zowel Louis Radstaak als bij Bert Scheuter een gedicht waarbij gespeeld wordt met de klankovereenkomst van Maan (Morgen in het Achterhooks Butengewoon Nederlands, het Nedersaksisch dialect van Varsseveld) en Maan (Maan in het Algemeen Beschaafd Nederlands). Tegen de Maan zeggen de Varssevelders Maon. 

Maan - Bert Scheuter

Maan - Louis Radstaak

Maan stao'de wi-j met de Umsmeders an de Bergweg 216, te Lonneker, in 't Poëziemeubel van Rolf Wolters samen met dree dichters van DIE (Dichters in Enschede)

DdA


Verspreid het blijde nieuws, de goddelijke inspiratie: 


Op initiatief van dagblad De Gelderlander en met medewerking van het Poëziecentrum Nederland, wordt op 31 mei 2013 de eerste Dichter des Achterhoeks ...

Vurige tongen | Pinkstergedichten

Enghuizer dialogen I | O-Traum

De Contrabas | Chrétien  Breukers | 19 mei 2013>

Gedichten rond de IJssel | Gerrit Pleiter | 17 mei 2013>




Film: © Louis Radstaak | O-Traum - Hans Mellendijk en toevallige geest in de bós | 2010

Zondagclip | Tom Waits & The Rolling Stones | Little Red Rooster

Oracle Arena | Oakland | California | USA | 6 mei 2013

zaterdag 18 mei 2013

Intussen KunstEnLandschap | Lonneker - Roombeek

Rolf Wolters | PoëzieKlinkPlek | Bergweg | Lonneker


DdA | De stemlokalen blijven open | dag en nacht



En als jij, lezer van dit bericht mij een stem gunt aarzel niet en klik op deze link> naar het dossier Dichter des Achterhoeks van regionaal dagblad de Gelderlander>

Je kunt daar tot 3o mei stemmen. Ook op de andere kandidaten natuurlijk. Per I.P.-adres, per huishouden kan je 1 maal stemmen, heb ik begrepen. Dus wees slim en verdeel de stemmen over je verschillende mogelijkheden. De uitslag wordt 31 mei 'savonds bekend gemaakt in café Luther te Doetinchem. Lees hier verder>

Uit de oude doos | Floribós



Floribós

Terwijl ik ter voorbereiding van een verhuizing over de vliering sluip, slingert Achterbergs gedicht Werkster poëtisch door mijn kop: “Zij kent de onderkant van kast en ledikant, / ruwhouten planken en vergeten kieren, / want zij behoort al kruipend tot de dieren, / die voortbewegen op hun voet en hand.

M’n rug protesteert lichtjes. Ik open het dakraam en een frisse wind vult de bedompte bergruimte, die het hier en nu niet kent, maar het voorbije grijpbaar maakt. Maar vooral voelbaar. De dozen met tijdschriften en ander belegen papier zijn écht te zwaar ingepakt. Verhuisdozen die na de vorige verplaatsing nooit meer zijn geopend. Hoe heb ik ze toen ooit via de smalle vlizotrap naar boven gekregen? En hoe vliegt de tijd? Het lijkt nú wel héél ver weg. Ergens in de vorige eeuw. Ja, m’n rug was toen beduidend minder stram. Maar kom op, tanden op elkaar! Hier dient rigoureus ingegrepen te worden.

Ik schuif en trek de te zware dozen naar het midden van het zoldertje. Daar waar ik nog redelijk gebukt kan werken. Hurkend volgt de grote opruiming. Het kaf dient van het koren gescheiden. Soms wordt de keus wát weg te doen en wát te bewaren wel heel gemakkelijk gemaakt. Spullen met waterschade, als gevolg van een lekkage, gaan direct de oud papierbak in.

Maar dan komen de twijfelgevallen. Uit een doos met gemengd graan -oude studieboeken, agenda’s, notulen van vergeten vergaderingen en meer van die in de floribós geraakte curiositeiten- pak ik een Atlas der gehele wereld in 48 kaarten uit 1958. Een uit de band gescheurde Bos-Zeeman, waaruit de kaart van Gelderland dreigt te vallen. Waarop de Slinge nog slingert als Slingerbeek. Nooit opgenomen in mijn bescheiden verzameling naslagwerken, vanwege ruimtegebrek of dubbel. Of vanwege de deplorabele staat waarin het verkeert. Een grote twijfel overmeestert me. Een herfstdepressie is nabij.

Terugblikgewijs biesterbaan ik naar afgelopen zomer, naar het Zieuwentse Schoolpad. Vreemd hoe gedachtestromen soms kunnen slingeren. Een fietstocht langs de Kunstroute Beeld en Landschap brengt me in een cirkelvormige schuilplaats. De constructie, gevormd door zeven glasheldere golfplaten wanden, herbergt op elke zijde een overvolle boekenplank. De titels lijken op het eerste gezicht willekeurig gerangschikt. Chaos, net als nu in mijn hoofd. Bij nadere beschouwing doemt een thematische ordening op. Het verhaalt over de omgeving en de mensen die er wonen en leven. Zicht op Zieuwent meldt de catalogus.

Toon Kortooms’ Laat de dokter maar schuiven en het boek Een bioloog verwijzen naar twee leden van het bestuur, dat het kerkpadenstelsel zo prachtig herstelde. Het boerenleven wordt geïllustreerd door En de boer hij ploegde voort, Lente rozen in bloei, Buiten waait de zomerwind, De geur van herfst en Het seizoen is voorbij. Streekromans, dat soort werk. Dan een rijtje over historie en economie met als vreemde eend in de bijt Gedichten! Lees ik dat goed? Toch niet het verzamelde werk van ons aller Staring? Verdomd de volksuitgave uit 1820! Daar waar ik al jaren naar op zoek ben. Ik wil het pakken, en zie dan pas hoe alle boeken zielloos zijn vastgepind en doorboord door een lange staaf. Mijn aanvankelijke bewondering slaat om in afschuw. Liepend van verdriet, om het onrecht de boeken aangedaan, fiets ik verder.

Prozaïsch landen mijn gedachten op de vliering. Ter voorkoming van meer leed besluit ik de atlas te bewaren.

Toen ik de laatste verhuisdoos uit de achterbak van mijn auto laadde, zie ik het op de hoedenplank liggen. Maar dan gebeurt het onvermijdelijke. De losliggende kaart valt ten prooi aan de verwoestende storm. Een rukwind slingert het hoog de lucht in. Veroordeeld tot zwerfvuil, voorgoed de floribós ingejaagd.

Hans Mellendijk, de Gelderlander, 2 november 2002


donderdag 16 mei 2013

BREKKEND NI-JS | De stemlokalen zijn geopend



Elke woensdag is er een kandidaat voor de Dichter des Achterhoeks voorgesteld. Nu gaat het spannend worden. De zenuwen gieren door mijn keel. Maar niet heus. 

Maar als jij, lezer van dit bericht mij een stem gunt aarzel niet en klik op deze link> naar het dossier Dichter des Achterhoeks van regionaal dagblad de Gelderlander>

Je kunt daar tot 3o mei stemmen. Ook op de andere kandidaten natuurlijk. Per I.P.-adres, per huishouden kan je 1 maal stemmen, heb ik begrepen. Dus wees slim en verdeel de stemmen over je verschillende mogelijkheden. De uitslag wordt 31 mei 'savonds bekend gemaakt in café Luther te Doetinchem. Lees hier verder>


De jury heeft het gedaan





Filmpje ter illustratie bij de column van Bert Scheuter | Dat is de kunst> maar dat dan eigenlijk weer als reactie op een ingezonden brief  van oud-dG-chef Jacob Schreuder die zich zorgen maakt over terugloop van deelname aan de dG-Kunstprijs, maar met een theorie waar ik geen chocola van kan breien. Oordeel maar zelf, m.b.v. vergrootglas : - 0.


Ook ex-jurylid Marika Meershoek reageerde:




Flauw is trouwens Schreuders reactie daar weer op. Jacob gaat niet in op de inhoudelijke kritiek op zijn foute beweringen. Nee, hij blijft bij zijn ingenomen standpunt; de jury heeft het gedaan.


Project Kunstwerkplaats sluit 16 juni af tijdens KKK [KunstKultuurKeppel].
Zie: Galerie Espace Enny>

RIJKS Museum | And let there be Phillips


Wie kan het me vertellen? Werd de Nachtwacht eigenlijk wel aangelicht in 
Rembrandts tijd? 




woensdag 15 mei 2013

DdA genomineerde Maarten Buser

Foto: © Jeanine Grasmeyer


Vandaag de gedichten van Maarten Buser in de Gelderlander>





Vanaf vrijdag kan er gestemd worden tot 30 mei a.s. Vrijdag meer.

Waar is Anne Semler?

Louis' dame is op de KUNSTRAI 2013



Enghuizen herbezocht | Alles van waarde is weerloos

Jack Segbar | 1997 | Ateliergebouw Rotterdam-Zuid


‘Alles van waarde is weerloos’ inmiddels het meest weerloze fragment in de Nederlandstalige poëzie. Zoekend naar de oorsprong van Luceberts zin kwam ik bij het werk van Jack Segbar> terecht. Vaag herinnerde ik me het anagram: ‘Van alles is weer waardeloos’ maar wist niet dat het zijn werk was. Geweldig weer hoe de wet van Serendip zich manifesteerde; onverwachts vond ik mijn gelijk ergens anders terwijl ik op zoek was naar de bron>.

Moedig van Hannah Blom om er toch mee te stoeien. Ze schiep een klaagmuur. De zin kwam in Poolse, Hebreeuwse, Arabische en Chinese vertalingen op de imposante tuinmuur van het landgoed Enghuizen. Ze zocht de verbinding in plaats van de verschillen. Geen xenofobie maar het delen van ons unieke menszijn. Aldus haar toelichting. Toch denk ik dat Jack Segbar eind vorige eeuw in 1997 en in 2000 het kwetsbare in onze maatschappij beter in beeld bracht. 





 Alles van waarde is weerloos - Hannah Blom